benden birkaç parça
şiir olmaya çalışan birkaç karalama
Lily
Güneş batar
Çiçek solar
İnsan ölür
Ve ben
Her gün
Yeniden, yineden
Uçarım üstünde
Bu sis çökmüş ormanların
Ay ışığı alır içine beni
Bulutlarından kar olur
Yeryüzüne yağarım
Bir soğuk rüzgar olur
Ensene konarım
Tüm vücudunu ürpertir
Göğsünde hapsolurum
Bazı bazı bir serçe olur
Gülüşlerine konar
Sabahına cıvıldarım
Bazense bir nota olur
Her melodide
Zihnine sızarım
Dünya döner döner
Döner
Ve ben
Her şafağa
Bir hoşçakal bırakırım
Bir gün gelir
Sen gidersen
Kendimi tanıyamam
Ölüm olur adım
Kimi zaman dalgalı
Kimi zaman dingin
Ben, deniz
Nadir bir çiçeğin yapraklarından
Damlayan son damla olur
Toprağa karışırım
-
Los Bilbilicos Cantan
Seher yeli esiyor
Ve güle baktıkça
Çırpınıyor yürekleri bülbüllerin
Fakat,
Fakat bülbüllerin kanatları keskin
Derinlerdeki bir yarayı deşmekte
Tüylerinde kanımla bir karga
Cesedimin üstünde uçmakta
Uzaklarda, çok uzaklarda
Ben benden çok uzakta ölmüşüm
Bedenim burada
Zihnim okyanusaşırı
-
Bahçenin ortasında bir kardelen
Mevsimlerden kış
Aylardan başlangıç
Özlüyorum
Çıkacak beyazların içinden
Oysa ilkbahara daha çok var
Sanırsın asırlar
Bekliyorum
Kanatları tüyden ince bir kuş
Gökyüzü açık
Ağaçların dalları karışık
Sabrediyorum
-
ANNA KARENINA
Karanlıktan da siyah bir gece vakti
Malikanenin babasıyla evin mürebbiyesi
Karanlıktan da kara bir aşk ilişkisi
Karısı takip ettiğinde ihanetin izlerini
Ucu kanlı bir bıçak buldu
Bir çamur birikintisine attı bıçağı
Balo çıkışında saçları karanlıktan da siyah bir kız
Denk geldi bir ucu kanlı bıçağa
Sapladı diğer ucunu da kendi aşığına
Fark etmeden deldiği kalpte kendisinin de olduğunu
Arkasını dönüp gitti gururlu adam
Soylu bir sosyete ucubesine koştu kız
Maktulünden katiline kaçtığını bilmeden
Sözlerinde aşk vardı sözde beyefendinin
Gözlerinde Anna
Bir tren garında duydu adını
Zihninin en ücra köşesine kazıdı
Birbirini seven çıkmaz mı hikayede derken
Gönlünü kaptırdı Anna
Bir de kocası vardı sudan sessiz
Anna sustu, o korktu
Karşısında doğru bir adam
Dilinde ezgisiyle bir dua
'Beni yaptıklarıma göre değil
Merhametine göre bağışla'
-
Melankoli Notaları
Ruhum sensiz aç
Huzur ve huzursuzluğun arafındaki
O ince çizgiye muhtaç
Aşktan öte bir yerden vurgun
Kaybetmenin öfkesi geçince
İnsan evinde bile yorgun
Nedeni nasılı bilinmez ama
Var olan yok olandan solgun
-
son
Şiddetli bir rüzgara direnen martı kadar yorgun
Kayalara çarpan dalgalar kadar afallamış
Batmış bir gemi kadar bozgunum
Ben imkansızlıklar ülkesinde oturmuş
Dünya’nın son bir kez kendi etrafında dönmesini beklemekteyim
Zihnimse bendimden ıraklarda
Ansızın kapanacak bir devri düşlemekte